I remember when I was in the seminary last June for my discernment, Fr. Elu Ulanday, SDB called me in his office and asked me some questions. Our talk was very casual. So light and yet so deep. He asked me, "Kumusta ung stay mo dito?" It was a very simple question, but it took me a minute to organize everything at the back of my mind to answer it. Madami kaming napagusapan about sa sagot ko about my discernment, and there was this question na, "Wala ka naman bang iba pang problema like dun sa mga ginagawa nila dito sa loob?" hehe! I smiled and told him, "Fadz, wala naman po masyado. Siguro nabibigla lang po ako sa discipline sa oras." because everything is scheduled and it would be my same routine day by day. Imagine that. "One thing more father, hehe! wala kasing time para sa paglalaba." hehe! in the seminary you wash your own clothes. Sa lahat ng sinabi ko sa kanya about the things na nahihirapan ako... about the discipline sa oras, sa paglalaba, about sa lahat ng bago sa pagkilos ko bilang ako, isa lang ang sagot nya. "Sanayan lang yan..." So to cut the long story short, di ako pumasok ng seminary. Siguro magulo para sa iba. "Pero, hindi kaya unfair naman ako kay Lord kung di ko ibibigay ang lahat kung pumasok man ako?" hindi ko naman sinasara ang tenga, puso, utak... lahat na! para sa call ni Lord. Kahit mahina pa ang ring nyan... kahit gaano pa kahina magvibrate... kung para sa akin yung call. Wala na siguro pa akong magiging dahilan para d ko sasagutin?
Sa paglabas ko akala ko at peace na ako. Di pa rin pala. Alam mo yun? Tingin ng iba eh "nakakaawa ka naman kasi hindi ka naman ganyan noon, bat ka nagakkaganyan ngaun?" and some would say, "Of all people, bakit sayo nangyayari yan?" hehe! Well, they don't know how I feel sa mga decisions na yun. Why should I be affected?ΓΌ Fr. Mon Borja, SDB once told me, "Meron tayong ibat-ibang story (vocation story). Be proud of your story! Kung hindi maganda yung reaction nila! So what. This is my story and im proud of it!"
Ngaung nasa college na ako, iba parin ang feeling kahit nasa Busko. Nalulungkot parin, hinahanap-hanap ang mga pinagagagawa ko dati, nagiisip ng mga bagay-bagay. In short d parin at peace. Ang gulo dba? and tinatanong ko pa nga... "Nakaktulong nga kaya sa akin ang pagsstay ko dito?" Well ako rin naman ang makakasagot sa mga questions na yan. Ako lang ang tutulong sa sarili ko. Its my choice to be happy. "How to do that?" is for me to know sa ngaun. Dahil siguro nga... "Sanayan lang yan..."
Prayer: Lord grant me the courage to change the things I can, to understand the things I can't and the wisdom to know the difference. Amen.
Sa paglabas ko akala ko at peace na ako. Di pa rin pala. Alam mo yun? Tingin ng iba eh "nakakaawa ka naman kasi hindi ka naman ganyan noon, bat ka nagakkaganyan ngaun?" and some would say, "Of all people, bakit sayo nangyayari yan?" hehe! Well, they don't know how I feel sa mga decisions na yun. Why should I be affected?ΓΌ Fr. Mon Borja, SDB once told me, "Meron tayong ibat-ibang story (vocation story). Be proud of your story! Kung hindi maganda yung reaction nila! So what. This is my story and im proud of it!"
Ngaung nasa college na ako, iba parin ang feeling kahit nasa Busko. Nalulungkot parin, hinahanap-hanap ang mga pinagagagawa ko dati, nagiisip ng mga bagay-bagay. In short d parin at peace. Ang gulo dba? and tinatanong ko pa nga... "Nakaktulong nga kaya sa akin ang pagsstay ko dito?" Well ako rin naman ang makakasagot sa mga questions na yan. Ako lang ang tutulong sa sarili ko. Its my choice to be happy. "How to do that?" is for me to know sa ngaun. Dahil siguro nga... "Sanayan lang yan..."
Prayer: Lord grant me the courage to change the things I can, to understand the things I can't and the wisdom to know the difference. Amen.
3 comments:
and after ka masanay with all your routines and what you have gotten through, masanay ka na rin about change :)
di ka na highschool, college ka na. masyado ka nang nasanay sa highschool life. kaya nga commencement ang tawag sa mga graduation kasi ibig sabihin eh meron uling panimula :)
if ever you enter the seminary, after sometime, there will be changes, kaya nga meron namang obedience :)
pero rather than masanay sa change, siguro the better perspective is masanay ka to really discern on where God wants to lead you, whether that means masaktan ka ngayon, pumasok sa seminaryo, maging magulo ang isipan. all these events should be taken as an opportunity to be nearer your God. Amen :)
Ron, eto masasabi ko:
IBA KA!!!
At hanga ako kasi nakaya mong maging iba...
...hindi ka nag-blend sa background at parang nawala
...hindi ka nakigaya sa iba at nagmukhang tanga...
...pero naging iba ka!
*BOW*
Ron, labshu!!! :-*
r0n...
pare,an0 pa at gAano pa kahirap it0ng mga ka2harapin mo 0 naten..kaya natEn yan.bSta let us always bear kuya jess..and hndi say bi2taw satEn..
Post a Comment