Labimpito

Hindi kita iniibig na tila isang rosas, o isang ,mamahaling bato
Halintulad sa samyo ng isang bulaklak na kauusbong,
Iniibig kita sing-tiyak ng pag-ibig maging ng mga bagay ng karimlan,
Isang lihim, sa pagitan ng anino at kaluluwa.

Iniibig kita na hindi batid kung paano, o kailan, of buhat saan,
Iniibig kita ng matuwid, nang walang halong kaguluhan o pagmamataas;
Kaya’t iniibig kita batid na ito lamang ang tanging paraan

Iniibig kita gaya ng mundong hindi kailanman bubukad
Ngunit pasan nito sa sarili ang liwanag ng mga tagong bulaklak;
Salamat sa pag-ibig mong tiping halimuyak
Sumikat mula sa lupa, at namuhay sa karimlan ng aking pagkatao

Na tila walang ikaw o ako
Sadyang matalik na ang kamay mo sa aking kaban ay aking kamay
Sadyang matalik na sa iyong paghimlay ay mata ko ang pumipinid.