For Love and In Love

It’s been seven months now since I had my orientation in the salesian seminary. Still I have this question in my mind that never stops asking. “Why are the chores in the seminary daily alike? Aren’t they tired of doing these things without ceasing? And philosophical about it, they’ll perform these acts for the rest of their lives…”

Whenever I would ask people about this one, they would often answer me: “Masaya kami sa ginagawa namin, bakit kami mapapagod?” And when I hear this statement, it just doesn’t fit! Still I cannot understand.

Later, I was thinking of how to get rid of this tiredness in my heart, the tire of loving and of giving. And from there, I remembered the joy and happiness in the seminarians’ daily chore. I tried to empathize in their position. Yes it was quite fulfilling but I kept on asking for a better response from God. Still, it’s a mystery that I cannot decode.

Reasoning on things, I arrived convincing myself that joy and happiness was never complete without love. God’s name was Love. Ill do it for Love and in Love, therefore we do it for God and in God. Yes! This is the answer that I was waiting for. haha

“It doesn’t matter how rigid or simple a chore was done. As long as great love was devoted to do it, it becomes the greatest vocation for man.”

Never Ready, Never Worthy

Last night, I went to Kuya Gary's office. There, I had the opportunity to ask him questions that haunts me every night. "When will I be ready?" "Am I Worthy?" Those questions were followed with his simple and striking answers. "We shall never be READY, we can only be PREPARED." "We shall never be WORTHY, but we can TRY." These words pondered to my mind that moment while he was doing his work.

I was sinful, no doubts about it. I have done grave actions to offend God, yet I thought my charity would suffice the emptiness and hurt in my part. A hypocrite! That is what I am. I feel sorry for hiding myself to the people who are dear to me I was afraid that they won’t accept me for who I am. I was afraid to be rejected. Now, I realized that I can’t please everyone, but because of these rejections I realized that I am able to love myself. I will never attain such point wherein I’ll be ready and be worthy of him, only I can try and prepare.

There is so much to do in such a span of time. I hope it’s not too late to start again.

A Blessed Year Ahead of Us

Isang taon na nanaman ng lumipas sa buhay ko. Isang taong punong-puno ng hamon, paghihirap, lungkot, pagpapakasakit, pagsasaya, pagpapakatotoo, pagpapakatao, paghahanap, pakikinig, pagiisip, pagsisilbi at pagmamahal, taon ng pinakamasasaya at pinakamalulungkot na araw ko sa hayskul, taon ng pinakamahihirap na pagsubok sa bokasyon ko ngaun, taon ng pagtanggap sa mga pagbabago sa sarili ko at sa iba, taong muntik na akong sumuko sa paghahanap, sa pakikinig at sa pagsunod sa kanya, taon ng pananatili. Isang makabuluhang taon sa buhay ko na tunay kong nalaman ang kahulugan ng pagpapakasakit at pagmamahal. Maraming nangyari at marami pang mangyayari.

Tapos na ang taong yaon. Salamat sa mga taong nakiramay, nakitawa, nakilakbay at nakidasal sa loob ng isang taon. Sa mga taong di ko malilimutan sa taong ito,

Dayzers: Salamat sa growth experiences na kasama kayo. Ngunit hindi nananatili sa Days ang lahat. Kailangan din nating maghanap ng ibang growth sa ibang bagay na patuloy na hinahangad ng puso natin. Salamat, tinuruan nyo akong tingnan ang Diyos sa mas simple at masmalinaw na paraan sa pamamagitan ng module ng DWTL.

AJ, Luis and Kate: Salamat sa mga simpleng gimmick natin at get together, sa mga kwentuhan at sharings, sa pagtitiwala ng mga bagay-bagay sa akin.

Mikky at Melvin: Salamat sa mga simpleng trip natin. Sa pagpapakatotoo, at pagiging tunay na kaibigan. Ang pagiging simple ang pundasyon ng pagkakaibigang ito. Manatili kayong ganyan.

Jesser, Rupert, Reevan at Mam Eryan: Salamat sa mga pinagsamahan natin sa trabaho. Higit pa dun, tinuruan nyo akong tingnan sa masmalawak na kahulugan ng pagiging isang lider. Tinuran nyo akong mahalin ang mga kabataan sa pamamagitan ng aking tungkulin.

Jay, Imman, Cholo at Jhed: G3, tinuruan nyo akong hindi mag-isa at tingnan ang bagay sa pananaw ng kabataan.

JM: Malayo man, malapit din! Salamat sa pagdamay, pakikinig at paghilom.

Rex at Igy: saLAMAT. Tinuruan nyo akong bumalik sa at mahalin rin ang sarili ko

Kuya Gary: Salamat sa pagiging isang kabarkada, kaibigan, kuya at ama. Tinuruan mo akong tumingin sa mga bagay na di ko pinapansin at marahil ay di gustong makita noon.

Sa Diyos: Salamat sa mga pagsubok, pasakit, tuwa, galak at sa iba’t ibang mga nangyari sa akin na kasama ka. Sa aking kahinaan, tinuruan mo akong manatili, makinig at sumunod sa iyo. Inaasahan ko pa ang mahaba nating paglalakbay na magkasama turuan mo akong magtiwala sa iyo ng walang pagaalinlangan. Salamat.

Gawin nating puno ng mas masasaya at puno ng paglago ang taon ito. Sana nandyan ka parin para sa akin, at ako sa iyo. Sana ay may bahagi ng sarili ko ang naibahagi ko sa iyo ngayong taon. Nawa ay marami pa tayong gawing alaala na magkasama. Samahan mo akong maging panatag sa mga susunod na buwan. Ipagdasal mo ang aking bokasyon. Upang maging karapat dapat ang sarili ko para sa kagustuhan ng Diyos sa buhay ko. Salamat sa iyo na naging bahagi ko.ü